-"Selamünaleyküm Mustafa  Amca nasılsın?"

-"Aleykümselam Hocam, iyiyiz, sen nasılsın?"

Mustafa Amca ile konuşmamız bu şekilde başladı. Mustafa amca bizim velimiz. Köyde yaşıyor. Günlük iş bulursa çalışıyor, evine bakıyor. Mustafa amcayı aramamın sebebi okulumuza hayırseverler tarafından verilen tabletlerden birini onun kızına vermek. Hal hatır sorduktan sonra;

-"Mustafa Amca kızın artık derslere katılabilecek,  devletimiz ve hayırseverlerimiz sayesinde senin kızına da bir tablet vereceğiz." dedim.

Mustafa amca;

-"Allah devletimizden razı olsun." dedi.

Ama sevinmemişti...

-"Hayırdır!" dedim, "Mustafa Amca sevinmedin mi?"

Mustafa amca;

"Sevindim." dedi kısık sesle. "Ama siz onu baska birine verin." dedi...

-"Mustafa Amca biz araştırdık, tableti en ihtiyaçlı olanlara veriyoruz. O sebeple bu senin çocuğun hakkı.

Mustafa amca niye istemedin." dedim...

Mustafa Amca;

-"Hocam, ben o tableti alırım da evime her ay 100 tl verip internet bağlatacak durumum yok. O sebeple tableti kullanamayız. Biz kullanmayacağımız tableti alıp başkasının hakkına girmeyelim." dedi.

Ben sustum...

Boğazım düğümlendi...

-"Yok mu hiç durumun?" dedim...

-"Hocam! İnşaatlara günlük çalışmaya gidiyorum, 3-5 gün çalışıyor bir 3-5 gün de çalıştığım parayı almaya uğraşıyorum. Alabilirsem onunla ancak evin ihtiyaçlarını görebiliyorum." dedi.

-"Yok mu destek olacak biri?" dedim.

-"Belki amcası yardım eder. O pazarcılık yapıyor, pazarda süt, yoğurt, bahçede yetiştirdiği sebzeleri satıyor. Ona sorayım. Şayet ben öderim derse sizi arayıp söylerim." dedi.

-"Anladım, tamam." diyebildim. "Mustafa Amca! Sen bir araştır. İnternet ücretini bulabilirsen bul. Bulamazsan pazartesi gel, bir hal çaresine bakarız." dedim.

Mustafa Amca sevindi.

Pazartesi gelecek. Biz de havuzda topladığımız paralardan Mustafa Amcamızın internet ücretini ödeyeceğiz.

Ödeyeceğiz ki bir öğrencimiz daha eğitimine devam etsin. Bir öğrencimiz daha okuyup bir aileyi kurtarsın.

Yukarıda anlatılan olay bire bir yaşadığımız bir gerçektir.

Hikaye gibi gelebilir size....

Keşke hikaye olsa...

Pandemi döneminde maalesef ihtiyaç sahibi aile sayısı arttı. Ülkemizde olduğu gibi ilimizde de ihtiyaç sahibi olan, sesini duyurmaya çalışan,  bir ekmeğe dahi muhtaç olan aileler var.

Bize düşen duyarsız kalmamak.

Vefalı olmak.

Uzağa gitmeye gerek yok. Etrafınıza baksanız,  az dikkatli olsanız, bunu dertlenseniz... İnanın,  şimdiye kadar nasıl bu kadar rahat uyudum. Etrafımda bu insanlar vardı da ben nasıl görmedim, diye kendinizi yer bitirirsiniz.

Hâlâ geç değil...

Duyarlı, dertli olmak için kafanızı kaldırmanız yeterli...

Yeter ki samimi olun!

Yeter ki Allah rızasını kazanmak tek amacınız olsun!..

Bakın göreceksiniz, ruhunuzda ne darlık, ne sıkıntı kalacak.

Ruhunuzdaki dayanılmaz hafiflik zamanla ailenize yansıyacak.

Ruhunuzu hafifletmek için yarından tezi yok. Bismillah deyip başlayın. Sizi hafifletecek mazlumları aramaya.

Allah, derdi olanlardan razı olsun...